Ανήκει στην πρώτη γενιά μεταναστών ο κυρ-Δημήτρης Ζεβζεκίδης που ξενιτεύτηκε αρχές της δεκαετίας του 1960 προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής και τα κατάφερε.Τώρα ως απόμαχος απολαμβάνει τους καρπούς της δουλειάς του μοιράζοντας το χρόνο του μεταξύ Ρόιτλινγκεν Βάδης Βυρτεμβέργης και Πάλλης Τριγώνου Ορεστιάδας.Η δεύτερη πατρίδα έγινε η μόνιμη επιλογή για όλη την οικογένεια.Γυρισμός δεν πρόκειται να υπάρξει κι αυτό ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των ξενιτεμένων της περιοχής.Αυτό το ενδεχόμενο δεν είναι καν θέμα συζήτησης για τη δεύτερη,την τρίτη αλλά και την τέταρτη γενιά των μεταναστών μας.Κάθε Πάσχα έρχεται στο χωριό και επιστρέφει στη Γερμανία λίγο πριν τα Χριστούγεννα.Όλους αυτούς τους μήνες τους περνάει στο σπίτι τους που είναι στην εντέλεια οργανωμένο και φροντισμένο.Ο ίδιος όμως υπερηφανεύεται για τον μπαχτσέ του και κυρίως για τα κλήματά του που θα του δώσουν φέτος καλά σταφύλια για βρώση και οινοποίηση.Όλων των ξενιτεμένων ο καημός ήταν να φτιάξουν το σπίτι τους στο χωριό και να ζήσουν όλα όσα δεν έζησαν και χάρηκαν στα χρόνια της νιότης τους.Αυτή η ικανοποίηση ήταν για όλους τους μια ηθική δικαίωση για τις πίκρες και τα βάσανα της ξενιτιάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου