Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΟΥΝΑΡΟΠΟΥΛΟΣ,Ο "ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ" ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ



Πολλούς λόγους μπορεί να έχει κάποιος για να επισκεφθεί μια έκθεση του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου. Εμείς είχαμε καταρχήν ως ένα ιδιαίτερο κίνητρο τον πίνακα με τις δυο Θρακιώτισσες προσφυγοπούλες από την Αγχίαλο της Ανατολικής Ρωμυλίας που έρχονται να υπογραμμίσουν τη σχέση του Βόλου  με τους πρόσφυγες και τη Θράκη ειδικότερα. Στο Βόλο θα βρεθεί ο Θρακικής καταγωγής ζωγράφος Γεώργιος Γουναρόπουλος που θα φέρει σε επαφή το έργο του ζωγράφου με τον «κύκλο του Παρισιού» με προεξάρχουσα προσωπικότητα τον συμπατριώτη του Θεόφιλου Στρατή Ελευθεριάδη –Τεριάντ που θα ταυτιστεί "με τα καλύτερα χρόνια της ζωής του". . Όπως γράφει ο ιστορικός και κριτικός τέχνης Νίκος Γ. Μοσχονάς στο «Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών (από τις εκδόσεις Μέλισσα):
«Η ανακάλυψή του υπήρξε έργο της γενιάς του 1930 που αναζητούσε το δρόμο προς την παράδοση, αλλά η καθιέρωσή του οφείλεται στη γενιά του 1940 που ανακάλυπτε την αγνότητα του πατριωτισμού στις φυσιογνωμίες του Μακρυγιάννη και του Θεόφιλου. Το έργο του άσκησε επίδραση στις αισθητικές αντιλήψεις και στην τεχνοτροπία ζωγράφων, όπως ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Γιώργος Μανουσάκης και άλλοι και στάθηκε αφετηρία για τη δημιουργία ενός ρεύματος έντεχνης λαϊκότροπης ζωγραφικής, που ακολούθησαν πολλοί νεότεροι Έλληνες ζωγράφοι. Το έργο του υπήρξε αντικείμενο ιδεολογικής αντιπαράθεσης και ο ίδιος ο Θεόφιλος έγινε σύμβολο των ιδεολογικών αντιθέσεων μεταξύ προοδευτικών και συντηρητικών στο χώρο της τέχνης και του πνεύματος γενικότερα».

*
*   *

Στο βιβλίο της «Θεόφιλος» από τις εκδόσεις Ε. ΑΔΑΜ η Άννα Χατζηγιαννάκη γράφει για τη συμβολή του ζωγράφου της χρωματικής μαγείας Γεωργίου Γουναρόπουλου στην ανάδειξη του έργου και της καλλιτεχνικής αξίας του Θεόφιλου:
«Στο ίδιο χρονικό διάστημα, όμως, που τελείωνε αναγκαστικά η δεύτερη ζωγραφική του περίοδος, ξεκινούσε η Τρίτη και τελευταία, από μια σύμπτωση. Περί το 1925, ο ζωγράφος Γιώργος Γουναρόπουλος ανακάλυψε στο Πήλιο, τις ζωγραφιές του Θεόφιλου. Ενημέρωσε για το εύρημά του τον Κώστα Ουράνη (1890-1953) και τον Μιχάλη Τόμπρο (1885-1959) στην Αθήνα, κι έβαλε το Βολιώτη φωτογράφο Κώστα Ζημέρη να φωτογραφίσει από το μανάβικο του Ζαρίκου τις τοιχογραφίες Ο κήπος της Εδέμ, και Ο Αλέξανδρος μάχεται εναντίον των αγρίων Ινδών. Όταν ο Γουναρόπουλος επέστρεψε στο Παρίσι έδειξε τις φωτογραφίες στον τεχνοκρίτη και εκδότη του περιοδικού Cahiers dArt Στρατή Ελευθεριάδη –Τεριάντ (1897-1983), χάρη στον οποίο διασώθηκε αργότερα σε φορητούς πίνακες το ζωγραφικό στιλ του Θεόφιλου. Τα περισσότερα θέματα που ιστόρησε στις τοιχογραφίες της δεύτερης περιόδου στο Πήλιο το απέδωσε και στους φορητούς πίνακες της τρίτης περιόδου στη Μυτιλήνη».


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου