Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

"Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΡΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΕΧΝΗΤΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΦΥΛΕΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ"-ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΥ 1962-1964 Ο ΝΕΛΣΟΝ ΜΑΝΤΕΛΑ-ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΠΡΑΞΗ ΟΤΑΝ ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΘΙΣΤΑ ΗΓΕΤΗ-ΣΥΜΒΟΛΟ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ-ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Στο μοναδικό του βιβλίο περιέχονται
δυο αγορεύσεις του σε αντίστοιχες δίκες το 1962 και το 1964.Ο Νέλσον Μαντέλα υπερασπιζόμενος τον εαυτό του γίνεται κατήγορος του απαρτχάιντ, του ρατσιστικού συστήματος της Νοτιοααφρικανικής Ένωσης, όπου η θέση του ανθρώπου στην κοινωνία δεν καθορίζεται από τις θεμελιώδεις αρχές της διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά από τη φυλετική του προέλευση.
Μέσα από τα τρία αποσπάσματα που παραθέτουμε αναβλύζει το ανθρωπιστικό περιεχόμενο του αγώνα του αντιρατσιστικού κινήματος, το οποίο αγωνίζεται για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μαύρων και λευκών.
Ένας αγώνας που στοχεύει στη "φυλετική αρμονία και την ελευθερία για όλους".
Το μήνυμά του δεν απευθύνεται μόνο στην πλειοψηφία των καταπιεζόμενων μαύρων αλλά και στο σύνολο των λευκών που όταν οι τελευταίοι συναντηθούν με τις αξίες και τα ιδανικά του θα βρίσκονται κοντά στη δική τους απελευθέρωση κοινωνική, ηθική και πολιτιστική.
Ασ διαβάσουμε,όμως, τα κείμενα του Μαντέλα:
<<Ο μη σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, που θύματά του είναι οι Αφρικανοί, απορρέει άμεσα από την υπεροχή των λευκών. Η υπεροχή των λευκών συνεπάγεται την κατωτερλοτητα των μαύρων. Η νομοθεσία που έχει ως στόχο τη διατήρηση της υπεροχής των λευκών την ενισχύει.Οι βαριές δουλειές στη Νότια Αφρική γίνονται πάντα από Αφρικανούς.Ο λευκός, όποτε θέλει να μεταφέρει ή να καθαρίσει κάτι, ψάχνει έναν Αφρικανό για να του κάνει, είτε αυτός είναι στην υπηρεσία του είτε όχι.Σε συνάρτηση μ΄αυτή τη γενική συμπεριφορά, οι λευκοί έχουν την τάση να θεωρούν τους Αφρικανούς σαν όντα που ανήκουν σ΄άλλο είδος. Δεν τους βλέουν σαν ανθρώπους που έχουν τη δική τους οικογένεια, δεν φαντάζονται ότι μπορούν να έχουν συναισθήματα, ότι μπορεί να ερωτεύονται όπως οι λευκοί, ότι μπορεί να θέλουν να συμπεριφέρονται στη γυναίκα τους και στα παιδιά τους όπως οι λευκοί και, ότι μπορεί να θέλουν να κερδίζουν αρκετά  χρήματα για να μεγαλώνουν αξιοπρεπώς τα παιδιά τους, να τα τρέφουν, να τα ντύνουν και να τα στέλνουν στο σχολείο. Ποιός, όμως, Αφρικανός κυπριακός υπηρέτης, ποιός κηπουρός, ποιός χειρώνακτας Αφρικανός, μπορεί να ελπίζει ότι δεν θα τα καταφέρει;>>
<<Η εξαθλίωση και τα χτυπήματα που δέχεται η οικογενειακή ζωή έχουν χιλιάδες δυτερογενή αποτελέσματα. Τα παιδιά περιφέρονται άσκοπα στους δρόμους των πόλεων, γιατί δεν υπάρχουν σχολεία για να πάνε ή γιατί δεν έχουν λεφτά για να πάνε σχολείο ή γιατί δεν υπάρχουν γονείς στο σπίτι να επιβλέπουν, αν πράγματι πηγαίνουν στο σχολείο, επειδή και οι δυο γονείς-αν υπάρχουν και οι δυο-ή είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν για να ζουν την οικογένειά τους. Αυτό οδηγεί στην κατάρρευση των ηθικών αξιών. στην ανησυχητική ανάπτυξη παράνομων ενεργειών και στην αυξανόμενη βία, που ξεσπά όχι μόνο στο πολιτικό επίπεδο, αλλά σε όλουσ τους τομείς.Η ζωή στις πόλεις γίνεται επικίνδυνη. Δεν περνά μέρα χωρίς επεισόδια βίας. Και η βία εξαπλώνεται από τις συνοικ΄'ιες των Αφρικνών στις συνοικίες όπου μένουν οι λευκοί. Οι άνθρωπο φοβούντι να κυκλοφορούν μόνοι τους τη νύχτα. Οι διαρρήξεις και οι βιασμοί γίνονται όλο και πιο συχνοί, παρά το γεγονός ότι αυτά τα εγκλήματα τιμωρούνται τώρα με τη θανατική ποινή. Η θανατική ποινή δεν μπορεί να θεραπεύσει μια πληγή που πυορροεί>>.
<<Πάνω απ΄όλα θέλουμε ίσα πολιτικά δικαιώματα, γιατί χωρίς αυτά θα παραμείνουμε ανίσχυροι. Ξέρω ότι αυτό ηχεί κατά επαναστατικό τρόπο στους λευκούς αυτής της χώρας, γιατί η πλειοψηφία των ψηφοφόρων θα είναι Αφρικανοί. Αυτό κάνει το λευκό να φοβάται τη δημοκρατία. Δεν επιτρέπεται,όμως, αυτός ο φόβος να στέκεται εμπόδιο στη μόνη λύση που εγγυάται τη φυλετική αρμονία και την ελευθερία για όλους.Δεν είναι αλήθεια ότι το δικαίωμα καθολικής ψηφοφορίας θα καταλήξει στη φυλετική κυριαρχία.Η πολιτική διαίρεση που βασίζεται στο χρώμα είναι εντελώς τεχνητή και όταν εξαφανιστεί θα εξαφανιστεί και η κυριαρχία της μιας φυλετικής ομάδας πάνω στην άλλη.Το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο επί μισό αιώνα παλεύει ενάντια στο ρατσισμό. Όταν θριαμβεύσει δεν θ΄αλλάξει αυτή την πολιτική>>.
ΙΟΥΝΙΟΣ 1989-ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΝΕΩΝ ΕΒΡΟΥ ΑΘΗΝΑΣ "ΟΡΦΕΑΣ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου