Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Οι λάτρεις του ψαρέματος στον Άρδα και στον Έβρο



Ένας ολόκληρος κόσμος είναι η ενασχόληση με το ψάρεμα στα νερά του Άρδα και του Έβρου. Οι λάτρεις του ψαρέματος γνωρίζουν σπιθαμή προς σπιθαμή τους δυο ποταμούς και έχουν σωστά εντοπισμένους τους ψαρότοπους, άρα και εγγυημένες ψαριές με ανάλογα κιλά ψαριών που θα καταναλωθούν στα τσιμπούσια της χρονιάς.
Ο Στέργιος Ματζουρίδης είναι ένας έμπειρος ψαράς. Γνωρίζει πολύ καλά τα νερά του Άρδα από τις Καστανιές μέχρι τα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα, πιο πάνω από την Μηλιά. Στον Άρδα το βάθος φτάνει τα δυόμιση με τρία μέτρα. Στο φράγμα του Κυπρίνου φτάνει τα πέντε μέτρα ενώ το μεγαλύτερο βάθος έχει εντοπιστεί σε μια τρύπα στη γέφυρα Κομάρων. «Το ποταμίσιο νερό είναι δύσκολο και πρέπει να είσαι καλός κολυμβητής», μας λέει ο Στέργιος Ματζουρίδης. «Ένας καλός ψαράς χρειάζεται υπομονή, αντοχή και εμπειρία», προσθέτει και μας παραθέτει τους τρόπους ψαρέματος που είναι το αγκίστρι, τα δίχτυα, το πεζόβολο/τσερτμές/σατσμάς, το ψαροντούφεκο και με τα χέρια. Στον Άρδα μπορεί να ψαρέψει κανείς κεφαλόπουλα, τούρνες, γριβάδια, σαρδέλες, γουλιανούς, μελοκόπια, χαραμήδες, σαζανοκέφαλα, λαβράκια και πέρκες. «Τα σαζανοκέφαλα έρχονται με το πολύ νερό από τον Έβρο και είναι ... παλαβά ψάρια που στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τα δίχτυα πηδάνε μέσα στις βάρκες!!! Φτάνουν τα 15 έως 20 κιλά. Για μένα, όμως, το λαβράκι είναι ο βασιλιάς τον ψαριών», μας καταθέτει ο Στέργιος Ματζουρίδης και μας προσκαλεί σε μια γευστική γαστρονομική πρόσκληση εφόσον ακολουθήσουμε τη συνταγή του για ένα λαχταριστό «γριβάδι γεμιστό στον φούρνο».
 

 

 

 

*



Γριβάδι γεμιστό στον φούρνο

Υλικά
Ρύζι, γαρίδες, μανιτάρια, καρότο, μπέικον ή ωμοπλάτη, κίτρινο τυρί (κασέρι), κρεμμύδι φρέσκο, μαϊντανός, μαντζουράνα, βασιλικός, ντομάτα ψιλοκομμένη ή ντοματοπολτός, βούτυρο, πιπέρι μαύρο και αλάτι.
Εκτέλεση
Τσιγαρίζουμε το ρύζι με τις γαρίδες, τα μανιτάρια, το μπέικον ή την ωμοπλάτη με ψιλοκομμένο κρεμμύδι, καρότο, αλάτι και λίγο βασιλικό.
Μετά το τσιγάρισμα προσθέτουμε την μαντζουράνα, το μαύρο πιπέρι, τον μαϊντανό, τη ντομάτα, το φρέσκο βούτυρο, το κίτρινο τυρί και το αλάτι.
Αλείφουμε το ψάρι με λάδι ελιάς μέσα κι έξω και το αλατίζουμε με λίγο αλάτι, το γεμίζουμε και το ράβουμε. Το περίσσευμα της γέμισης το τοποθετούμε σε πλαστική σακούλα και το ψήνουμε δίπλα στο ψάρι μέσα στη γάστρα σε θερμοκρασία 150 βαθμών.
Όταν μετά από ώρα πάρει το ροδοκόκκινο χρώμα, είμαστε έτοιμοι να το σερβίρουμε και να το φάμε.
*

Εμείς να ευχηθούμε στον Στέργιο Ματζουρίδη και σε όλους τους λάτρεις του ψαρέματος στον Άρδα και στον Έβρο καλές ψαριές και ξέρουμε ότι όσα ψάρια κι αν πιάσουν θα καταναλωθούν από μεγάλες και καλές παρέες.

Οι ψαράδες του Έβρου
 

Από το Ορμένιο ως τις Φέρες και το Δέλτα του Έβρου είναι εκατοντάδες οι συμπατριώτες μας που δηλώνουν λάτρεις του ποταμού και του ψαρέματος, στο οποίο αφιερώνουν σημαντικό μέρος του ελεύθερου χρόνου τους. Γνωρίζουν όσο κανείς άλλος τα νερά, τα σημεία και τα περάσματά του. Ψηλά στις προτιμήσεις τους είναι το «κήτος των γλυκών νερών», ο γουλιανός, το μεγαλύτερο των ποτάμιων ψαριών. Νοστιμότατος και εκλεκτός μεζές και όχι μόνο καθώς μέρη του σώματός του αξιοποιούνταν για διάφορες χρήσεις κατά το παρελθόν. Φτάνει σε μήκος σχεδόν τα 5 μέτρα και ξεπερνάει τα 160 κιλά. Σε αρκετές περιοχές χρησιμοποιείται η τουρκική ονομασία που είναι το γιαγίνι.

Στον Έβρο ψαρεύει κανείς το σαζάνι ή γριβάδι. Τα σαζάνια είναι χορτοφάγα ψάρια. Πολύ νόστιμα ψάρια είναι οι ζουρνάδες που αποκαλούνται έτσι λόγω της μακρόστενης και περίεργης μύτη τους. Επίσης κοκκινόφτερα όπως και τεκέδες που είναι σαν τα σαζάνια με πιο χρυσαφί χρώμα και συνήθως φτάνουν το ένα κιλό βάρος.
Αρκετές δεκάδες συμπατριωτών μας βγάζουν ένα πρόσθετο συμπληρωματικό εισόδημα που τους δίνει το ψάρεμα στον ποταμό Έβρο. Κάποιοι από αυτούς έχουν κλειστό πελατολόγιο με φανατικούς πελάτες που δηλώνουν παρών σε κάθε τους ψαριά. Οι εμπειρότεροι από αυτούς βγάζουν ικανοποιητικές ποσότητες, αφού γνωρίζουν πολύ καλά τα νερά του ποταμού και τους ψαρότοπους. Ψαρεύουν με δίχτυα, νταούλια, καλάμια, παραγάδι και με τσερτμέ. Ειδικά το ψάρεμα με τσερτμέ θέλει τέχνη και μαεστρία τόσο στο πέταγμα όσο και στο τράβηγμά του.
 





1 σχόλιο: