Σενάρια ζωής

ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΑ, ΔΥΟ ΔΡΟΜΟΙ

Γιώργος και Δημήτρης Δημητριάδης

Ο Γιώργος μένει στο χωριό ενώ ο αδελφός του Δημήτρης Δημητριάδης στην Αυστρία. Πήγε νέος και τώρα βλέπει την οικογένειά του να μεγαλώνει και να αυξάνεται με τα μέλη της να βιώνουν μια ενδιαφέρουσα πολιτισμική εμπειρία, καθώς είναι σε εξέλιξη μια μοναδική εμπειρία όπου η Θρακιώτικη, Εβρίτικη, Γκαγκαβούζικη συναντούν την Αυστριακή, Γερμανική και Εβραϊκή καταγωγή σε ένα ενδιαφέρον εργαστήρι πολλαπλών ταυτοτήτων.

* * * * *


ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ

 Επιθυμία του Θόδωρου Γιοβάντσιογλου ήταν να ταφεί  στα χώματα που είδε το πρώτο φως και έπαιξε τα πρώτα του παιχνίδια. Αν και η οικογένεια αναπτύσσεται στη Γερμανία, στο Ρόιτλινγκεν της Βάδης Βυρτεμβέργης, η τελευταία επιθυμία του έγινε σεβαστή. Ακόμη κι αυτή η "επιστροφή" είναι σπάνιο φαινόμενο, αφού οι μετανάστες πρώτης γενιάς έχουν πάρει την απόφαση να μην αποχωριστούν την οικογένειά τους, στην οποία θέλουν να μεριμνά με φροντίδα  και αφοσίωση για το έθιμο του τελευταίου κύκλου της ζωής.

                                                      * * * * *

ΠΙΣΩ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ

  

Για τη Νεραντζιά Πετσίδου δεν υπήρχε δίλημμα. Με τη συνταξιοδότησή της θα επέστρεφε στο χωριό του άνδρα της, στο Σπήλαιο Τριγώνου. Τον είχε χάσει πρόωρα, πριν  έξι (6) χρόνια. Γιος της «μαμής» του χωριού, της «μπάμπω Μούλινας», που χάρις στις ικανότητές της και στην εμπειρία της γεννήθηκαν εκατοντάδες υγιέστατα παιδιά του χωριού. 

Όλοι έχουν να πουν έναν καλό λόγο και τη θυμούνται ως ένα από τα πλέον αγαπητά και σεβαστά πρόσωπα της μικρής κοινωνίας του χωριού που ήταν πάντα στο επίκεντρό της, αφού σε όλα τα έθιμα υπήρχε πάντοτε ιδιαίτερη πρόνοια και μνεία για το πρόσωπό της.

                                                       * * * * *

ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΒΡΟΥ

ΣΤΟ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ ΤΗΣ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΣ ΜΕΣΩ ΕΣΣΕΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Σε διακοπές στον γενέθλιο τόπο ο Σταύρος Παπαδάκης με καταγωγή από το Ασημένιο Διδυμοτείχου. Δραστηριοποιείται με επιτυχία στο Έσσεν στον κλάδο της γαστρονομίας. Τα παιδιά του ακολουθούν άλλους δρόμους. Η κόρη του κάνει το διδακτορικό της στην εγκληματολογία και ο γιος του εργάζεται σε μεγάλο ξενοδοχείο του Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας, το οποίο διευθύνει ένας άλλος Παπαδάκης με καταγωγή από το Σπήλαιο Τριγώνου. Δυο παρακλάδια της ίδιας οικογένειας που βίωσε πολλαπλούς ξεριζωμούς και τώρα η ζωή φέρνει φανταστικό ταξίδι βιωμάτων και εμπειριών που μόνο η ζωή μπορεί να δημιουργήσει και να μας καταπλήττει συνεχώς.

* * * * *

«Ήρθα για να αποχαιρετίσω φίλους και συγγενείς…»

«… Ήρθα για να αποχαιρετίσω για τελευταία φορά τους φίλους και τους συγγενείς μου στο χωριό…». Η φράση της Βασιλικής Ποντοροπούλου συγκλονιστική. Έχει βιώσει την ξενιτιά ως ένα αποχωρισμό, ως μια απώλεια και αυτό το συναίσθημα την έχει σημαδέψει. Ανήκει στην πρώτη γενιά μεταναστών-μεταναστριών στην τότε Δυτική Γερμανία. Γεννημένη το 1932 στο Σπήλαιο Τριγώνου πήρε το τρένο της φυγής και της προσμονής πριν 45 χρόνια, το 1965. μαζί με τον άντρα της Γιώργο εγκαταστάθηκαν στο Μπέργκνόισταντ της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας. Εκεί είδαν την οικογένειά τους να αυξάνεται και να μεγαλώνει.

Τώρα περιμένει τη χαρά της εγγονής της Ζωής. Σ’ αυτήν δεν θα είναι ο παππούς της που έφυγε από τη ζωή πριν 19 χρόνια, το 1991, για να ταφεί και να μείνει για πάντα στον ξένο τόπο, που έγινε ο δικός του τόπος, η νέα πατρίδα ανάγκης και επιλογής της οικογένειάς του. Πίσω στο Σπήλαιο θα μείνουν οι μνήμες και τα βιώματα της πρώτης γενιάς. Πόση δύναμη, αλήθεια και τραγικότητα κρύβει η φράση της Βασιλικής; Είναι η αδυσώπητη πραγματικότητα έτσι όπως τη βιώνουν οι ξενιτεμένοι μου μοιρασμένοι σε δυο τόπους. Μέσα από τη δική τους εμπειρία μπορούμε να κατανοήσουμε τις αλλαγές στον τρόπο ζωής τους που είναι σε πλήρη αντιστοιχία με την κοινωνική πραγματικότητα της νέας πατρίδας τους. διαφορετικά θα χάσουμε ως ιδιαίτερος τόπος καταγωγής και πατρίδα τους δεσμούς και την επικοινωνία με τους μετανάστες της δεύτερης και τρίτης γενιάς, που διαδραματίζουν ολοένα και περισσότερο σημαντικό ρόλο στις κοινωνικές δομές και εκπροσωπήσεις των μεταναστών μας, ενώ ήδη η τέταρτη γενιά είναι απόλυτα ενσωματωμένη στη γερμανική κοινωνία.

Δυνατά σενάρια μιας πραγματικής ζωής.

Η Βασιλική Ποντοροπούλου για "τελευταία φορά"
στην αυλή του σπιτιού της φίλης της Γαρυφαλιάς Σαρμίδου